Op de helft van ons verblijf

Voorbij-Musoo-Ezels-Vuilnis

Gisteren hebben we Matthijs en David/Tristan weer naar het vliegveld gebracht en ze zijn weer veilig thuis.
Elke keer als we mensen op bezoek hebben, die nog geen Afrika ervaring hebben, krijgen we de gelegenheid om door hun ogen te zien, wat ons hier niet meer opvalt: een zich herhalend fenomeen. Op het moment dat we kleinkinderen van het vliegveld halen, heeft dit fenomeen meer / andere dimensies. Kinderen hebben een andere beleving van de nieuwe wereld in Gambia, afhankelijk van hun leeftijd en dus ontwikkeling.
Voor Matthijs was dit het derde bezoek aan Gambia, maar voor David en Tristan was alles nieuw. Wij vinden het belangrijk, zowel voor volwassenen als voor kinderen, dat we beseffen dat al onze ( materiele) welvaart niet vanzelfsprekend is. “Het is maar net waar je wiegje heeft gestaan “. Anderzijds willen we en kunnen we niet van kinderen van 11 jaar ( Ze waren vrijdag jarig) verwachten, dat ze steeds maar stilstaan bij de armoedige omstandigheden in het dorp waar we verblijven. Het is tenslotte ook vakantie en een tijd om te ontspannen.
Afgelopen week bemerkten we bij hen een mix van getroffen worden door het verschil en anderzijds het liefst de hele dag willen spelen in zee, voetballen op de compound en met een balletje in het zwembad ravotten. Het “grote geld “, 1 euro is 56 dalasi waard, en het omrekenen van dalasi’s naar euro’s om te kunnen beoordelen hoe duur iets is, was voor hen opvallend.

Musoo

Nadat we in november 2018 onze oude labrador Nelson moesten laten inslapen, bleef de oude Gambiaanse hond Toubab, inmiddels 12 jaar oud, alleen over. We keken uit naar een pup en vonden een bruin gevlekt hondje, dat we Lady noemden. Na een paar weken merkten we dat Lady wel erg veel energie had en Toubab eindeloos uitdaagde. Daarom nog maar een pup erbij om met Lady te spelen en Toubab te ontlasten. Dit zwarte hondje kreeg de naam Musoo = vrouw in het Mandinka. Helaas bleek Musoo een onverklaarbare kwaal te hebben ( snel kortademig, moeilijk eten weg kunnen slikken, veel braakgeluiden en slijmproductie ), waardoor ze weinig energie heeft en Lady nu twee honden het leven bij tijd en wijle zuur maakt.
Vorige week bemerkten we op een avond bij Musoo een flinke zwelling van 8 cm onder een oor. De uit België afkomstige dierenarts kan de zwelling niet verklaren en op de, na afscheren van haar, gemaakte ECHO is een solide tumor te zien…..?????? En verder geen koorts, de zwelling is niet warm/pijnlijk en ze maakt geen zieke indruk. Nadat ze 1 week een antibioticum en ontstekingsremmer heeft gebruikt is er alleen maar toename van de zwelling tot diameter 12 cm. Goede raad is duur. Verwijderen in dit gebied met de halsslagader en belangrijke zenuwbanen kan wel eens onmogelijk zijn. Wachten tot ze eronder gaat lijden en in laten slapen?? Afgelopen donderdag hebben we een afspraak gemaakt om een poging te doen tot verwijderen. Maar…….tot onze verbazing slinkt de zwelling nu in snel tempo tot 4-5 cm grootte. Mogelijk een zwelling van de oorspeekselklier door een steentje in de afvoergang?? Nu eerst maar afwachten.

Ezels

Overal lopen ze los rond…….. ik bedoel de ezels, die ons soms ’s nachts verrassen door hun oorverdovende en benauwd klinkende kabaal. Dit kan toch geen balken zijn? De ezels worden hier gebruikt voor een tweewielige ezelkar om van alles op te vervoeren. Vaak zijn het jongens van 12 tot 14 jaar die als leidsman fungeren. Wanneer we cement nodig hebben, gaan we naar de cementwinkel in het dorp om zakken van 50 kg te kopen. Ali, onze tuinman, regelt dan dat het cement gebracht wordt met een ezelkar tegen een tarief van 10 dalasi = 20 eurocent per zak.
Vuilnis
Hoewel er in dit land met een hele lage consumptie per hoofd van de bevolking, vergeleken met Nederland, ook veel minder afval wordt geproduceerd, is het onmogelijk het zwerfvuil en de ontsierende vuilnisbelten niet te zien. “Ze gooien hier alles ook zo maar weg”. Tja, dat klopt ook grotendeels. Er is een minimaal werkend systeem van vuilnis ophalen en verzamelen, maar geen vuilnisverwerking. Daarom is er op veel plaatsen plastic afval te zien. Als dit al op één plaats verzameld wordt, dan wordt het wel weer weggeblazen door de wind.
Anderzijds: wat zien we in Nederland na afloop van een muziekfestival of braderie? Hoe zien de straten in onze steden eruit als er een maand geen vuilnis opgehaald wordt?

Passende uniformbroek

In een vorig weblog schreef ik over een jongen van 15 jaar, die bijna twee jaar geleden tijdens een partijtje voetballen in een kuil stapte, waarbij zowel zijn linker knie als zijn linker enkel blijvend beschadigd werd. Sindsdien is hij niet meer naar school gegaan omdat de broek van zijn schooluniform niet meer paste. Voor een bedrag van omgerekend 7 euro heeft hij nu een passende broek ( zie foto ) en gaat hij weer naar school. We blijven ons verbazen.