Kom en verwonder je.

DE BOOM

Naar aanleiding van mijn verhaal over de gevelde boom voor onze poort heeft Willemijn, mogelijk in verband met mijn opmerking dat ik niet gehinderd word door kennis over boomsoorten, een waardevolle aanvulling gegeven. Deze rodeballetjesboom betreft een Parkia biglobosa. In de traditionele behandelwijze worden onderdelen van de boom gebruikt voor de behandeling van worm- en parasitaire infecties, hoofdpijn, kiespijn, hartklachten, epilepsie en niet in de laatste plaats als middel tegen onvruchtbaarheid. Die laatste mogelijkheid zet me aan het denken: mocht er de komende jaren vergrijzing optreden in ons dorp door een sterke terugloop van het aantal geboortes, zou dit dan te wijten kunnen zijn aan het omhakken van deze boom of moeten we meer denken aan het grote aantal jongemannen die proberen Europa te bereiken en niet meer beschikbaar zijn voor dehuwelijksmarkt? Ik sta open voor suggesties om dit te onderzoeken.

Willemijn dank voor je aanvullende informatie, die bij mij helaas alleen weer een nieuwe vraag oproept.

Woensdag gehaktdag?

Het is al na 19.00 uur, al flink schemerig en ik heb net mijn welverdiende(?) biertje ingeschonken als er wordt geklopt op de poort. Ali is al naar huis, want het spreekuur is afgelopen. Ik roep dat ik er aan kom – nkanale- en doe de poort open. Er staat een vriendelijke jongeman, die in het Mandinka iets zegt waaruit ik het woord borow – medicijn distilleer. Hoewel mijn kennis van deze taal nog altijd in de kinderschoenen is blijven steken, zeg ik n gittale = ik ben gesloten en sama talang woro aning worohula= morgen tussen 18.00 en 19.00.

De volgende dag herken ik deze man ,die als eerste in de wachtrij zit. Hij vertelt sinds een half jaar vermoeid te zijn en snel kortademig. Hij heeft een opvallende zwelling aan de voorzijde van de hals, veroorzaakt door een flinke vergroting van de schildklier. Bij navraag is hij meer dan 10 kg afgevallen bij een goede eetlust, transpireert hij meer dan normaal, trillenzijn handen en heeft hij last van “hartjagen “ ( niet te verwarren met hartenjagen). Hij is in het voorjaar in het op één na grootste ziekenhuis van het land geweest. Op maandagochtend is het daar “highblood”, op dinsdagmorgen diabetes en op woensdagochtend goiter = schildklierspreekuur. De Cubaanse dokter die op woensdag spreekuur pleegt te doen, heeft een ECHO van zijn hals laten maken, bloedonderzoek gedaan en medicijnen voorgeschreven. Toen hij terugkwam op woensdagmorgen bleek de Cubaanse dokter voor 6 maanden op vakantie te zijn: eventjes geduld dus. Gelukkig heeft hij alle gegevens van het lab en een afbeelding van de echo in zijn telefoon opgeslagen, maar even ongelukkig is hij zijn telefoon kwijt….

Ik leg hem uit dat behandeling van zijn klachten zeker nodig zijn en dat hij dan maar beter naar een andere groot ziekenhuis kan gaan.

Roots kleuterschool.

Vlakbij ons huis is de Roots kleuterschool, waarop een aantal kinderen les krijgen dankzij welwillende sponsoren via het noodfonds van onze stichting. In November ga ik kijken welke kinderen van dit groepje het nieuwe schooljaar weer verschenen zijn. Voor die kinderen kan ik dan direkt het schoolgeld voor het hele jaar betalen. Afgelopen week bleek dat de helft van een tweeling , Adam en Eva, door zijn moeder om onnaspeurlijke redenen naar familie elders is gestuurd en dus niet meer op deze school is. Awa zou volgens de administratie van de school de laatste 2 weken veel absent zijn. Via tolk Ali met moeder Fatou gesproken : Awa wil graag naar school ,maar voelde zich niet goed en was daarom thuis. Bovendien (?) is ze uit haar uniform gegroeid en is het rokje nu veel te kort. De uniformrokjes zijn hier oversized en reiken tot de enkels. Ik geeft Fatou 1000 dalasi = 15 € om 2 uniformen te laten maken en betaal de volgende dag het schoolgeld voor Awa.

Vanmorgen loop ik met mijn stokbroodjes onder de arm geklemd naar huis als ik achter me gehijg hoor. Fatou komt ondanks haar forse overgewicht aanhollen en vertelt in fragmentarisch Engels dat 1 van de 5 briefjes van 200 dalasi zodanig beschadigd is dat de kleermaker dit niet wil accepteren. Ik voorzie haar van een nieuw briefje en verscheur het oude. Om nu met een briefje van 200 dal = 3,-€ naar een bank te gaan om het te ruilen voor een nieuw briefje…..Toch voel ik me na het verscheuren wat ongemakkelijk. Veel mensen moeten hier van minder een dag rondkomen.

Name giving

Er worden in de buurt veel kinderen geboren en er vallen daarom geregeld uitnodigingen in de bus om op de 7^e dag na de geboorte de name giving bij te wonen. Afgelopen week liepen Yassin en Penda, de vrouwen van buurman Alhagy en tuinman/ vertaler Ali in vol ornaat de deur uit voor zo’n hoogtepunt in het dagelijks bestaan. ( zie foto )