Driewerf : HELP!!

Oase in coronatijd.
Wanneer we in Madiana zijn, voelt Nederland altijd ver weg. Dat gevoel is natuurlijk terecht, want de afstand is bijna 5000 km, maar ik bedoel daarmee de heel andere wereld waarin we verkeren. Op dit moment wordt de afstand extra geaccentueerd door het feit dat we hier nauwelijks iets merken van de pandemie. Volgens de cijfers van de overheid dagelijks 3-5 besmettingen in het land, 1-3 % positieve testen. De vraag is natuurlijk hoe btrouwbaar deze getallen zijn. De samenleving draait hier gewoon door : er zijn samenkomsten bij een begrafenis en naamgeving zonder beschermingsmiddelen en afstand houden. In de winkels zijn wij meestal de enige mensen met een mondmasker. Op straat staan weliswaar politieagenten met mondmaskers, maar die zitten meestal in hun hals. Op de nieuwssites lezen we natuurlijk dagelijks over de gevolgen van de pandemie in Nederland, en niet alleen daar. We voelen ons extra bevoorrecht dat we hier kunnen zijn, ondanks het feit dat we hier afstand houden.

Op de markt

in Madiana is te zien aan de hoogspanningsmasten, die de komst van elektriciteit aankondigen, dat er ontwikkeling is.Het wachten is op het gereedkomen van een elektriciteitscentrale bij een nieuwe stuwdam in Guinee-Conakrydie ook Gambia van stroom zal gaan voorzien. "Spoedig "zal deze operationeel zijn. Helaas zijn er voor deze voorziening al flinke mangobomen gekapt of vrijwel kaal gesnoeid. De kruidenier Ababa heeft het inmiddels zo druk dat een zoontje van 9 jaar voor zijn winkel eieren staat te bakken om de klanten een stokbroodje ei te verkopen.

Huizenbouw

Er wordt in de omgeving veel gebouwd. Dat wil zeggen,dat er meer met de bouw wordt begonnen dan dat er huizen afgebouwd worden. Er zijn veel mensen die lang geleden hier een stuk grond uit erfenis of vrijwel gratis gekregen hebben en nu de grote stad willen ontvluchten door hier te gaan wonen. Ze beginnen met het laten bezorgen van een vrachtwagenlading zand en het kopen van zakken cement. Daarvan worden in een mal stenen gemaakt en vervolgens start de bouw van de muren. Dan is het geld op en ligt de bouw stil. Tegenover ons huis staat een huis-in-aanbouw sinds ons huis hier klaar is, in 2008, en elk jaar takelt het verder af. Opvallend is dat er altijd op een groot oppervlak gebouwd wordt: je weet maar nooit. Gevolg is dat de kosten van debouw van dit (te?) grote huis boven het beperkte budget gaat. Commentaar : "Zo gaat dat hier".

Help-help-help!

Om te voorkomen dat jullie TE jaloers worden.....

Help 1
Donderdagmorgen komt onze tuinman Ali om te zeggen dat er een jongen aan de poort is ,die wat wil vragen. Er staat een jongen van ongeveer 14 jaar met een FCBarcelona-shirt,die mij uitlegt dat hij in maart op mijn dagelijkse spreekuur een brief heeft gegeven. Inderdaad kan ik me herinneren dat ik een brief kreeg met het verhaal dat hij met moeder en broertjes/zusjes in de buurt mocht wonen op het stuk grond van iemand, maar dat de eigenaar nu gaat bouwen en dat ze moeten verkassen. Ja,maar..waarheen? Is er dan geen huurbescherming? Hun vraag is of wij ze kunnen helpen.Op mijn tegenvraag hoe ze dat gedacht hadden- zouden wij stukjes land kunnen uitgeven?; willen ze bij ons komen wonen; willen ze geld om ergens te kunnen huren?- krijg ik natuurlijk geen antwoord. Maar hij kijkt mij wel verwachtingsvol aan! Ik leg uit dat het me erg voor hen spijt, maar dat ik hen niet kan helpen. Hij vertrekt en ik voel me ongemakkelijk.

Help 2

Dezelfde middag vraagt de moeder van Maryama, die ik aan haar handinfectie behandel ( zie verhaal vorige week ) of ik het schoolgeld voor de kleuterschool-op-de-hoek voor haar jongste dochtertje wil betalen. Ze kan dit niet betalen en de kleuter wordt anders maandag naar huis gestuurd. Moeder is een bekende van ons en woont in de buurt. Haar echtgenoot ( nou,ja... ) ,ik bedoel de vader van haar 7 kinderen, pendelt tussen haar en zijn tweede vrouw, die hem inmiddels ook 7 kinderen heeft geschonken. Ik kwam hem 2 weken geleden tegen op zijn blitse motorfiets op weg naar zijn andere geliefde. Hij glom van trots en vertelde dat de motor een koopje was, slechts 17000 dalasi = 300,-€, en hij al 7000 dal had betaald. Resteerde dus nog slechts een bedrag van 10.000 dal. Deze vrouw van hem hebben we sinds het begin van de pandemie maandelijks gesteund met geld om eten van te kopen. En nu de vraag om het schoolgeld te betalen...900 dalasi voor het hele schooljaar, dus 15 Euro. Laten we de kleuter de dupe worden van haar liefhebbende verwekker of bekrachtigen we daarmee zijn egoistische gedrag? Ik heb het eerst maar eens in de groep gegooid( Alied en ik voelen ons op deze momenten een groep) en uiteindelijk na uitleg gezegd dat we het niet betalen, tenzij vader Babucarr eerst bij ons langs komt om uitleg te geven.

Help 3

Tien minuten later wordt er op de poort geklopt en staat een buurmeisje van 17 op de stoep en vraagt of we nog babyvoeding hebben. Vier jaar geleden beviel haar moeder in onze aanwezigheid op de betonnen vloer van een huis in aanbouw achter ons van een jongetje ( door ons sindsdien Jantje Beton genoemd) .Na een paar dagen bleek ze te weinig borstvoeding te hebben en de bay was al aardig geel. We hebben toen tot de leeftijd van 1 1/2 jaar borstvoeding verstrekt.Nu is haar moeder twee weken geleden weer bevallen ( nr 8, het werd ook tijd) en weer te weinig borstvoeding. Vorig jaar heb ik de compound bezocht en kreeg een rondleiding door het huis, dat voorzien was van een plafond, er stond een tv ( helaas geen elektriciteit) en wat meubels. De vader heeft een timmerwerkplaats en was in staat zijn terrein de laatste jaren te ommuren. Daardoor hebben we een ander beeld gekregen van het inkomen van het gezin ( het juiste beeld?) en daarom was mijn antwoord naar waarheid : alle babyvoeding is op. In ons achterhoofd : als de baby de komende tijd in duidelijk ondervoede toestand getoond wordt, dan kunnen we altijd onze beslissing nog herzien.

Komende week ga ik met mensen van een stichting die gezinnen met gehandicapte kinderen helpt een tweetal bezoeken brengen. Dat zal wel stof opleveren voor mijn verhaal van volgende week.