Slechts een getal?

Getallen,

en zeker grote getallen,zijn vaak moeilijk te bevatten voor ons brein. Afgelopen week werden we geconfronteerd met een aantal grote getallen.

50.000
kinderen gaan volgens de statistiek van Unicef niet naar school in Gambia, omdat door de economische achteruitgang door corona hun ouders niet in staat zijn om het schoolgeld of alleen een uniform en schoenen te betalen. Dat is dus ,alleen al voor Gambia, een Johan Cruijff Arena vol kinderen. Toen ik afgelopen weken een aantal keren op "onze" Baobab Nursery School was ( zie gambiahulp.nl ) gaf de headmistress Ida Jallow me een illustratie van dit getal in het klein. De laatste jaren zitten er 100 kleuters, verdeeld over drie klassen, op deze school. Dit jaar is het kinderaantal 69. Ida vertelt dat ze 100 inschrijvingsformulieren aan ouders,die kwamen om hun kind op te geven, heeft verstrekt,maar dat kennelijk 31 ouders geen mogelijkheid zagen om het schoolgeld van omgerekend 35,-€ per jaar tee betalen. Bij zo'n klein getal kunnen we ons meer voorstellen. Maar wel spijtig dus......

50.000.000 - 100.000.000

mensen overleden in de Spaanse griep pandemie, die tussen 1918 en 1920 over de wereld rolde. In het boek "De Spaanse griep" van Laura Spinney staat uitgebreid beschreven wat deze pandemie in de toenmalige wereld, geen ic-bedden, geen vaccins, geen internet, te weeg bracht. Hoewel de huidige situatie op veel punten dus niet te vergelijken is met de wereldorde van 100 jaar geleden, is wel treffend welke menselijke mechanismen ( eerst eensgezindheid, later verdeeldheid en verkettering ) in die tijd op precies dezelfde manier verliepen als in de huidige pandemie. Samen met het boek "De pest "van Albert Camus ,waarin op soortgelijke wijze het verloop van de pestepidemie in de 19e eeuw wordt beschreven, zou dit boek een passend geschenk zijn onder de kerstboom van de bovenonsgestelden: het is onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken en het beste beleid is er niet.

Talloze ongenode en ongewenste gasten

Mieren

In mijn verhaal van drie weken geleden vertelde ik over de explosie van grote mieren, doordat zich kennelijk een mierennest op een onbereikbare plaats onder ons keukenblok bevond. Na vergassen en opruimen van de eerste hordes bleven de mieren in groten getale rondrennen over het aanrecht. Elke avond spoten we met de heftige insectenverdelger in een spleet onder in een kastje. Dat resulteerde ik honderden dode mieren, die we na het opstaan naar buiten veegden. Ondertussen begonnen overlevende mieren op andere plekken in de kamer een nieuwe kolonie, gelukkig steeds op een goed bereikbare plaats. Hoe kunnen we dit oplossen, was de vraag die ons bezighield.
Op een goede avond troffen we in een bestekla , die we die dag al eerder uitgetrokken hadden een grote bult miereneitjes, larven en hun bewakers : snel de lade eruit gehaald en buiten, ver van huis, omgekieperd. Kennelijk werd de verborgen plek onder het keukenblok verlaten voor een als veilig gekenmerkte bestekla. Probleem opgelost.

Zandkasteelbouwende insecten.

"Daar vliegt er weer één" : geregeld vliegen op onze veranda en ook naar binnen grote insecten,op zoek naar een goed plekje om een zandkasteel te bouwen. Deze insecten ( zie foto) bouwen een stevig holletje van zand en plaksel om daar hun eitjes in te leggen. Dat plekje is nooit in het zicht, maar aan de onderzijde van een stoel of bijzet tafeltje, binnen in de lamp of achter een houten masker. Als we een insect zien vliegen letten we goed op waar het kasteel in aanbouw is. Toch ontdekken we dit vaak al laat, zodat bij het weghalen er binnenin talloze groene larven krioelen.

800.000

Gambiaanse kiezers zijn 4 december naar de stembus gegaan om een nieuwe president te kiezen. Om te kunnen stemmen moet je een aantal maanden voor de verkiezingsdatum op een "rustig moment" met een geldige ID-kaart naar een kantoortje gaan om je als kiezer te registreren: uren wachten. Het uitbrengen van je stem gaat als volgt; bij het stemlokaal, gisteren in Madiana in de basisschool, ga je in de rij staan bij het bordje van de letter in het alfabet, waarmee je achternaam begint. Als je aan de beurt bent mag je naar binnen en dan zijn er 6 officials die allemaal dezelfde lijst hebben met de geregistreerde kiezers met de achternamen die in deze rij horen te staan. Als alle 6 mensen jouw naam en bijbehorend registratienummer hebben gevonden, krijg je een fiche. Met dat fiche ga je een afgesloten ruimte in, waar de stembussen staan van de deelnemende kandidaten met hun naam, de partij en een foto. De fiche gooi je in de bus van je kandidaat naar keuze, je doopt je wijsvinger in een inktpot als bewijs dat je gestemd hebt...en klaar. Onze tuinman Ali en Alhagy vertrokken om 09.30 en waren om 17.00 weer terug. Uren en uren in de rij, vaak in de brandende zon met een flesje water tegen de dorst. Yassin had geluk dat er weinig mensen in haar rij stonden en was al na 2 uur weer terug.
De verkiezingen zijn vreedzaam verlopen en de huidige president heeft ruim gewonnen.

5000

kilometer vlieg ik woensdag terug naar Nederland. Alied blijft in Gambia om ons huis "warm" te houden.

5
zondagen zult u het zonder een kletsverhaaltje op dit weblog moeten stellen. Zondag 16 januari hoop ik u weer te kunnen verrassen

Iedereen

die dit leest wil ik alvast fijne Kerstdagen toewensen, ondanks alle beperkingen. Moge U in 2022 van een goede gezondheid kunnen genieten.