Een bewogen begin...

Een bewogen begin

van de week, mogelijk samenhangend met de verzuchting aan het eind van mijn stukje vorige week (?).

Flinke fik.

Maandagmorgen werden we wakker met een Hollandse lucht : zwaar bewolkt, geen zon te zien dus en een vlagerige oostenwind. Tegen de weersverwachting in werden we verrast door een heuse "hamatan", een warme wind rechtstreeks uit de woestijn. De volgende uren werd alles bedekt met een laagje fijn zand en liep de temperatuur snel op. Het werd een dag zoals hier in april/mei/juni gebruikelijk is: een dag waarvoor je niet naar de subtropen gaat, maar wel een dag dat je kunt genieten van het koele water van het zwembad. Toen we 's avonds bij de invallende duisternis op de veranda zaten, werd het donker verlicht door vuur achter de muur. Ik ging kijken : Ali achtte dit een geschikt moment om het hoge dorre gras aan de buitenkant van de muur te gaan afbranden. Hoewel er op dat moment niet veel wind stond, leek me dat geen strak plan. Alles is al droog in deze tijd van het jaar, maar op zo'n hete dag een vuurtje stoken....Hij beloofde het vuur te beperken en het te doven. Zeker een half uur later : de palmboom vlak voor het huis van Alhagy en Yassin en 20 meter van de gevel van ons huis brandde als een fakkel in een weer aanwakkerende wind. Van alle kanten schoten buren te hulp. Palmvruchten die als brandbommen naar beneden vielen werden gedoofd met emmers water. De langste ladder werd tegen de boom gezet en een dappere brandweerman klom naar boven met een tuinslang om het vuur te doven. Na een half uur kon het sein "Brand Meester" gegeven worden en was het gevaar voor verspreiding geweken. Dankzij dezelfde dappere logee, die ondanks het bezoek van de Zwarte Cobra is gebleven ( ze heeft zelf haar privacy opgegeven door haar reactie onder het vorige stukje) , kan ik jullie bovenstaande fotoreportage aanbieden. Dit was als het vliegen met de inmiddels al jaren verdwenen Belgische maatschappij SABENA: Such A Bad Experience Never Again. Tegen onze verwachting in hebben we toch lekker geslapen, mogelijk in de veronderstelling dat schade gedekt zou worden door "Even Apeldoorn " te bellen, maar Ali had er een slechte nacht van en Alhagy is er die nacht door Yassin een aantal keren op uit gestuurd om te kijken of het vuur echt gedoofd was. Toch bijzonder dat zo'n rolverdeling ook in Gambiaanse relaties voorkomt.

HET OUDE VROUWTJE

Sinds ons huis in Madiana is afgebouwd, opening 1 februari 2008, scharrelde een paar honderd meter van hier een hoogbejaarde vrouw rond haar krakkemige huisje. We noemden haar altijd het oude vrouwtje, omdat er op het oog geen mens aan haar leeftijd kon tippen. Ze leek zeker ver in de negentig. Ze woonde met een deel van haar familie in een huisje van modderblokken. Als Gambia op een breuklijn in de aardkorst zou liggen, zou je de bouw van dit huis niet aardbevingsbestendig noemen. Of toch.... bij de bouw was zo weinig verpletterend materiaal gebruikt, dat veel bewoners de instorting van deze behuizing zouden overleven. Rond 2010 was in de regentijd een deel van dit huis in een storm ingezakt en wij vonden dat dit oude mensje zo toch niet kon wonen. We verzamelden in een korte actie 1000,- € en van dit geld werd een klein huis naast het andere gebouwd, van cement en een stevig dak. De oudste zoon van haar overleed een paar jaar geleden en een kleinzoon nam de zorg voor haar over. ( Ze stond niet ingeschreven voor een verpleeghuis ) . Twee jaar geleden kon ze de afstand tot ons huis nog te voet overbruggen en kwam ze vragen of er nog iets aan haar gezichtsvermogen gedaan kon worden. Een paar dagen later klom ze met een klein zetje nog in onze auto en reed ik haar naar de oogkliniek in Brufut. Ze bleek al eerder aan staar geopereerd en behandeling was niet meer mogelijk. Bij onze komst deze winter zagen we haar nog in de ochtendzon met veel kleding aan op een krukje voor haar huis zitten, maar 6 weken geleden is ze overleden. Afgelopen week sprak ik haar kleinzoon : je oma is overleden, maar wel flink oud geworden, misschien wel bijna 100 jaar. Hij vertelde dat deze week de 40 dagen plechtigheid was en dat zijn oma op de kop af 132 jaar is geworden.

DE slang

Onze inmiddels bekende dappere logee had nog een video van de Zwarte Cobra, waarop goed te zien is hoe dit reptiel zich opricht, sist en spuugt en razendsnel in de aanval gaat. Als de slang in het paradijs Eva op deze manier benaderd had, had ze zeker niet de vrucht van de Boom van Goed en Kwaad genomen en was de mensheid een hoop ellende bespaard. Maar, ja, de slang was de verbeelding van de Satan en wist dus wel hoe deze zonde(n)loze Eva te verleiden. En bij deze verleiding paste geen benadering, zoals deze Zwarte Cobra dat illustreert.

En volgende week...

En als cliffhanger :volgende week in dit feuilleton hoe gemotoriseerde tweewielers het verkeersbeeld op de zandwegen hebben veranderd en wat dit teweeg brengt.