Stil verstand

Stil verstand

Voor de meesten van ons is het een hele klus om gedachten stil te zetten. Zaken die ons bezighouden blijven soms maar rondtollen omdat de “uitknop” niet is meegeleverd of lam geworden is. Mocht iemand dit mechanisme niet herkennen of de uitknop gevonden hebben, dan nodig ik diegene uit deze uitvinding onder dit stukje in de reacties te delen met andere lezers. Dan heeft dit schrijfsel nut gehad.

Getuige de uitdrukking “je verstand staat stil” voor “ik begrijp er geen snars van” lukt het kennelijk wél ons verstand stil te zetten…en dat overkwam ons afgelopen week.

Thuisgehouden

Onze buurvrouw Fatou ( korte samenvatting : uitgehuwelijkt op jonge leeftijd aan een 40 jaar oudere bedgenoot; door deze actieveling minstens 8 kinderen gebaard, waarvan als toegift een tweeling geboren nadat deze bejaarde baas rond zijn 90^e levensjaar overleden was en alle kinderen – op één na- bij familie ondergebracht in verband met onvoldoende zorg) kwam op het spreekuur met de meisjeshelft van deze tweeling, Awa genaamd. Awa ging de laatste 2 jaren op kosten van een sponsor naar de kleuterschool op de hoek. Toen ik aan het eind van het consult vroeg of Awa nog naar school gaat, zodat ik het schoolgeld kan gaan betalen beantwoordde ze deze vraag ontkennend. Awa is als 6 jarige door deze moeder thuisgehouden omdat ze ontevreden is over de kwaliteit van het onderwijs. Dat betekent dat Awa nu op straat rondhangt en misschien haar moeder helpt met huishoudelijke klusjes. Via Ali heb ik naar moeder mijn zorgen hierover uitgesproken, maar ik denk dat mijn woorden op minder vruchtbare aarde zijn gevallen dan het zaad van wijlen haar echtgenoot. Ondanks de lenigheid van onze geest, staat ons verstand dan stil.

Toen we naar Ali onze scepsis uitspraken over de toekomst van Awa antwoordde hij : ze moet wachten tot ze gaat trouwen. Tja…zo hadden we het niet bekeken.

Aan het eind van de week was ik op deze school om schoolgeld te betalen voor andere kinderen. Solomon, de eigenaar, vertelde dat Awa vorig schooljaar weinig op school kwam omdat moeder niet in staat is om haar ’s ochtends te wassen, een schoon schooluniform aan te trekken en met een broodje naar school te sturen. Bij gebrek aan leerplicht in dit land zijn er ook geen leerplichtambtenaren,dus.

Oprijlaan

Bij onze aankomst uit Nederland stonden 24 bananendozen te wachten, waarvan een groot deel met medisch materiaal: urinekatheters, verbandmateriaal en veel incontinentiemateriaal. Ik vroeg Gibril, een verpleegkundige uit het dorp, te komen om te beoordelen of dit in de kliniek waar hij werkt gebruikt kan worden. Dat bleek het geval, want in het Serrekundahospital is gebrek aan alles, want het is een regeringsziekenhuis. Omdat dit ziekenhuis in het centrum van deze grootste stad van Gambia gesitueerd is, vlakbij een drukke markt, vroeg ik Alhagy als chauffeur op te treden en terecht: het weggetje naar het povere gebouwtje, éénrichtingverkeer, werd bezet door kooplieden die hun waar op straat hadden uitgestald. Door langzaam maar gestaag door te drukken, uiteindelijk geholpen door politie-escorte te voet, bereikten we het toegangshek. Na enige plichtplegingen hebben we de dozen overhandigd ( zie de foto ). Bedolven onder dankzeggingen bleek dat de toegangsweg ook de uitweg was ( misschien de richting veranderd?). Alhagy bedacht dat een uitrukkende ambulance ook aangewezen is op deze weg. Toen ik antwoordde dat er dan eerst brandstof voor de ambulance gekocht moest worden, was hij dat met mij eens. Mijn verstand was nog maar net weer op gang gekomen en dan dit…

Vervolg slangenbeet

De jongen met de akelige wond op zijn enkel na een slangenbeet kwam weer terug. Inmiddels is door de OMO een deel van de wond zichtbaar en daar word ik niet blij van. Een oudere broer vertelde dat ze na de beet naar een herbalist zijn geweest die de enkel met een goedje heeft “behandeld”. Mijn idee is dat de akelige wond is ontstaan door de etsende werking van een plantenpapje. Nu maar 2 x per week verbinden en hopen dat de huid eind maart bij ons vertrek gesloten is. Kijk…dit houdt me van de straat.

De lasser

Omdat nu al het derde vat van onze zonneboiler is doorgeroest, moet deze van zijn stellage gehaald worden. We vervangen dit systeem door een zwarte kunststof tank, die weliswaar wel geen water van 55 graden zal produceren, maar in ieder geval niet gaat lekken door roest. Daarom moeten er een paar stangen gelast worden om de tank te steunen.

Ik zal jullie schetsen hoe dit in zijn werk gaat. Ali gaat op zijn motor een lasser uit het dorp halen. Ik bespreek met lasser Ebrima wat de bedoeling is en we meten de lengte van de metalen stangen af. Ali vertrekt met de lasser achterop om bij het volgende dorp dit materiaal te kopen. Vervolgens rijden ze naar de werkplaats om de stangen op maat te zagen. Gelukkig was er op dat moment elektriciteit. Ik rijd met de auto naar de werkplaats om de lasser, zijn hulp, zijn zoontje, het materiaal en een loeizwaar lasapparaat te halen. Thuis aangekomen wordt het lasapparaat op een kruiwagen naar de werkplek gebracht. Ik sluit een verlengsnoer aan in ons huis, zet de omvormer uit en de generator aan, want onze omvormer zal waarschijnlijk de piekspanning van een lasapparaat niet overleven. Het overigens zeer solide lasapparaat heeft een snoer zonder stekker. Het eindigt in 2 “blote “draden. Terwijl ik even niet oplet, probeert lasser Ebrima de losse einden in de contrastekker van het verlengsnoer te wurmen ( ik had de vooruitziende blik daar nog geen spanning op te zetten) en omdat zoiets niet wil gaat hij de ingangen van de contrastekker “oprekken” met zijn lasstift. Dit is een probate manier om de contrastekker te mollen. Ik zeg hem te stoppen en haal een stekker met een los snoer en “blote” einden. Deze einden worden in elkaar gedraaid met het lasapparaatsnoer : het werkt. Na afloop reken ik met hem de overeengekomen prijs af, lasapparaat in de kruiwagen, terug naar de werkplaats. Om de nieuwe delen, die al beginnen te roesten, te beschermen koop ik een pot rode menie.

En dit is een voorbeeld van “hoe het hier gaat “.

Isatou

Is 7 jaren geleden geboren na een dagenlang durende bevalling, die waarschijnlijk werd veroorzaakt door een afgeweken hoofdligging. Na de geboorte is een deel van de hoofdhuid zwart geworden en afgestorven. Na maandenlang verbinden ( met verbandmateriaal uit onze dozen ) is de wond genezen, maar wel met een bedekking van uiterst dunne, kwetsbare huid zonder haargroei. Op de foto is ook nu weer een infect te zien. Isatou heeft de kleuterschool overgeslagen ( kost geld) en zit nu met 50 kinderen in de eerste klas van de basisschool. Moeder vertelt dat Isatou niet te handhaven is door haar gedrag en geslagen wordt door de leraar. Uit het verhaal lijkt er ofwel sprake van een meisje met ADHD-achtig gedrag of ze is minder intelligent. Je kunt na zo’n bevalling natuurlijk ook schade in de hersenpan verwachten.

Afgelopen week is ze geaccepteerd door de kleuterschool op de hoek en de sponsor van Awa ( zie boven) is bereid het schoolgeld, 2 uniformen en schoenen te betalen.

Tenslotte

Terwijl jullie afgelopen week te maken hadden met stormen en veel regen, hebben wij ons door een paar dagen zonder zon en 1 avond/nacht stofwind geworsteld. Dit alles met een gematigde maximumtemperatuur van 28 graden.